Wiskundeknobbel

Heel serieus kijkt ze naar de vijf appels die voor haar op de keukentafel liggen. Wanneer haar zus er twee weghaalt knippert ze even met haar ogen. ‘Nou? Snap je het nu?’ ‘Ja, vijf!’ ‘Nee, min betekent eraf halen’, geduldig legt de juf de appeltjes opnieuw voor haar neer. ‘Vijf… twee eraf…’. Ze knijpt de ogen tot kleine spleetjes. ‘Drie!’ ‘Ja, zie je wel!’ Glimmend van trots op wat zij haar heeft geleerd pakt de oudste nog wat nectarines van de fruitschaal. ‘En nu gaan we tot tien’. ‘Ja, maar gaan we daarna nog samen een rondje fietsen?’ Benauwd zoekt de leerling mijn steun, angstig bij het vooruitzicht de hele middag fruitsommen te moeten maken. Ik prijs haar doorzettingsvermogen en bewonder haar inzicht. Zo jong en nu al een wiskundeknobbel, wie had dat gedacht! Lees verder