genetica
mei 30th, 2016 | RSS Feeds | Geplaatst in: columns 2016, Krabbels over kankerMet een brede grijns op zijn gezicht stapt de jonge coureur uit zijn nog ronkende bolide, de camera zwenkt rond op zoek naar zijn trotse vader. Vanuit een café in Limburg wordt het mirakel door opa ontrafelt. De kampioen heeft zijn ambitie en inzicht aan oma te danken. Aha. De genen van zijn voorouders verklaren het succes van de jonge coureur.. Als ik vanaf de bank naar de beelden kijk besef ik dat ik waarschijnlijk ook kronkels en succesfactoren heb die zijn toe te dichten aan mijn ouders en voorouders, maar ik zie ook het betrekkelijke ervan. Samen met manlief heb ik gezorgd voor vier nazaten en wat zie ik terug? De levenslust van moeder, de intelligentie van vader, het praktisch inzicht van de ene kant en het zorgzame vermogen van de andere kant. Vanaf de eerste stapjes, woordjes en liedjes wordt al gerefereerd aan de genetische krachten. Altijd weer die genen. Nature of nurture? Wat kan het bommen. Met bewondering zie ik een zelfstandigheid en levenskracht bij mijn kinderen die ik ook zou willen bezitten, waar ik uit zou willen putten. En geef me gelijk maar wat van de gevoeligheid, het onbevangene, de intelligentie en de creativiteit. Ik zou willen dat al die kwaliteiten de andere kant op stromen! Ik wil op mijn kinderen lijken! Ik wil de genen van mijn kinderen! De wereld op z’n kop. Een generatie die ons veel kan leren. Verfrissend en oprecht. Dat mensen tegen me zeggen, van wie heb je dat nou? Nou, van mijn kinderen! Ik kan me slechts verwonderen over zoveel eigenheid, met open handen vang ik de nieuwe inzichten. De vraag van wie ze het hebben? Van zichzelf en dat is prima. Genetica is ook maar een wetenschap dat samenhangt van percentages, verhoudingen, afwijkingen en toevalligheden. Laten we het erop houden dat het erom gaat wat je met je genen doet, heel wat anders!