september 25th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, september
In de agenda heeft ze de datum met zonnetjes versierd. Deze week moeten de uitnodigingen worden rondgebracht. Ik open de oude-kast-van-oma. Dikke stofdraden liggen te vervilten tussen de stapels ‘belangrijke’ papieren, bergen nooit ingeplakte foto’s aangetast door de tijd en tientallen pakketjes kaarten. Een hoog opgestapelde berg papier ligt half achterover gekanteld tegen twee nooit gebruikte bloemenvazen. Waar ben ik aan begonnen? Een uurtje later zit ik op de grond tussen albums waar de foto’s uit vallen. ‘Mam, hoeveel nachtjes nog? Vergeet je mijn uitnodigingen voor mijn feestje niet? En de traktatie. Weet je wat ik wil hebben…?’ Tussen de mapjes foto’s zie ik een oude polaroid liggen. Een groepje kinderen in indiaan- en cowboytenue. Het buurjongetje met z’n brilletje waarvan een glas met een grote pleister is afgeplakt. De taart met kaarsjes. Het zijn er zes. Mijn moeder met minirok en vlinderbril buigt zich voorover om met het mes de taart te verdelen. Ranja. Koekhappen. Handen op de rug. Snoep uit een bak met water vissen. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
september 21st, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, september
Het gemak dient de mens. Toch? Al generaties lang zijn we bezig ons bestaan vol te stoppen met handige hulpjes. Prettig. In de jaren ’60 showde mijn moeder zo trots als een pauw ons buurvrouwtje haar gloednieuwe halfautomatische turnamat met centrifuge. Destijds een ‘mieters’ apparaat. Aan apparaten in ons huis tegenwoordig geen gebrek maar wie gaat ze bedienen? Precies. Gelukkig vallen er bij ons thuis elke week beduimelde folders, gephotoshopte visitekaartjes en in elkaar geflanste uitvouwmenuutjes op de deurmat. Mannetjes en vrouwtjes voor al je probleempjes. Steevast prik ik ze op de noestige rand van het geinige schoolbord die een centrale plaats inneemt in ons onlangs gerestylde woonkeuken. Zoek je nog een state-of-the-art binnenhuisarchitecte, ik heb er één voor je. Maar goed, op maandagochtend komt het poetsvrouwtje – altijd goed voor een kleine milieuramp door het gebruik van liters chloor en antikal. Gisteravond sms’te ze mij: Hoi. Sorry. Kan niet komen. Kep een verhuisdoos op mijn pootje gekregen. Doeidoei. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
september 13th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, september
De presentator, lamswollen sjaal om de hals geslagen, sluipt door de drukke winkelstraat richting de supermarkt. Hij kijkt samenzweerderig in de achtervolgende camera en lispelt: ‘Christa weet nog van niets, maar haar dochter Ellen heeft ons een lange brief geschreven waarin ze vertelt dat haar moeder al ruim vijf jaar geen contact meer heeft met Rachel, de zus van haar moeder. Wij gaan proberen beide zussen vanavond aan dezelfde tafel te krijgen voor een geweldig familiediner!’ Even later zwenkt de camera door lange gangpaden op zoek naar Christa. Ze schiet met haar bruine schortjurk tussen de rijst en pasta door en vlak voor het bereiken van de deur wordt ze tot stoppen gebracht door de presentator. ‘Hallo Christa!’ Ze kijkt ons verschrikt aan, met ogen verblind door het witte licht van de lampen. Achter Christa zien we collega’s op hun tenen meekijken, één van hen zwaait even kort naar de camera. Een bedrijfsleider verschijnt met de borst vooruit in beeld, hij steekt zijn duim op en loopt snel door. Christa zwijgt. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
september 9th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, september
De schoolvakanties zijn ten einde en dat betekent dat we weer onder strak regime worden geplaatst. Het ritme van de dag wordt bepaald door de binnen- en buitenschoolse activiteiten, wekelijkse sport- en muziekafspraken en spontaan gemaakte kleuterafspraakjes. Het plannen en organiseren gaat, zoals valt te verwachten, niet zonder slag of stoot. Woensdagmiddag om twaalf uur staan er onder een stralende zon bij het schoolhek moeders met fietstassen vol boodschappen, oppasoma’s op stevige seniorensandalen en hier en daar een verdwaalde vader. In de loop van tijd heeft iedereen zo zijn eigen vaste staanplaats veroverd op de stoep voor de school. Als één van de laatsten arriveer ik, nog net op tijd om de rode klapdeuren open te zien gaan. De gesprekken tussen de ouders worden onmogelijk gemaakt door gillende kinderen die naar buiten rennen, de voorste troepen direct met hun teenslippers uitglijdend over het zandbakzand voor de uitgang van de school. Valpartijen, juffies die de geschonden knieën schoonmaken en de tranen wegvegen. Rugzakjes die door de lucht vliegen. Even verderop oververhitte kinderen die bekneld raken en fietsen die door de rij wachtende ouders worden geloodst. Binnen een minuut is er een complete chaos ontstaan. Lees verder
(2) Reacties | RSS Inschrijving
september 7th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, september
Een gerinkel van kopjes en opgewonden stemmen vanuit de keuken haalt mij uit een diepe slaap. De zon probeert door de dichte gordijnen heen te prikken. Ik draai het kussen nog eens om en kijk de dag tegemoet. Morning has broken. Hoera. Bleek van de slaap en tussen de laatste restjes haar op m’n kussen wacht ik op wat gaat komen. Ze zijn al op de trap. Gekibbel wie het eerst naar binnen mag en of ze zullen zingen. Ik besluit te doen alsof ik nog slaap en de ogen gaan weer dicht. ‘Mama?’ boven mijn hoofd hangt het gezicht van de oudste, ‘Ben je al wakker?’ ‘Gefeliciteerd!’, roept nummer drie en landt bovenop m’n knie. Op het dienblad een stapel dubbelgeklapte boterhammen met appelstroop en pindakaas, een pak troebel vruchtensap en plastic bekers met afgeknaagde randjes. De anderen dragen voorzichtig zelfingepakte pakjes met een hoop plakband, veertjes, lintjes en glitters. In onafzienbare tijd is mijn bed beladen met onmisbare kostbaarheden: een doosje versierd met multicolor kraaltjes, een stenen hart, zeepjes die geuren naar Engelse drop, een opgezette eekhoorn en een knuffelezel met een batterij in zijn buik die, echt waar, het geluid maakt van een walvis op het droge. Zie hier hetgeen mijn kinderen denken wat hun moeder leuk vindt om te krijgen. Iedere keer weten ze me te verrassen. Lees verder
(2) Reacties | RSS Inschrijving
september 2nd, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, september
Bouwvakkers zijn druk bezig stenen te sjouwen. Op de steiger staat een logge radio onder de cementklodders te galmen. Ik trap verder, mijn bakfiets manoeuvrerend tussen gele bulten zand en een groene schaftkeet. ‘Als ik kon toveren, kon toveren, dan kwam alles voor elkaar..’. Ach ja.., Herman van Veen, de minstreel met de droevige ogen en warme stem, weggeslopen uit een oud en vergeeld sprookjesboek van Hans Christian Andersen. Mijn lievelingssprookje is ‘Het meisje met de zwavelstokjes’. Eén voor één steekt ze de stokjes af om in het vlammetje het kort oplichtende beeld van een geborgen gezin onder de kerstboom te zien -verlangens die het meisje voor even verwarmen. Helemaal alleen was ze, haar oma in de hemel. Mijn ogen beginnen wat te prikken en met het beeld van mijn eigen oma voor me, het liefste mens ooit, trap ik hard op de pedalen. Mijn hoofddoekje stevig vastgebonden in de nek. Wat heb ik toch vandaag? Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
