november 20th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, november
Op de parkeerplaats voor het dorpshuis is het een komen en gaan van auto’s. Bij de ingang staat een rij wachtenden. De jas over de arm, de mouwen opgestroopt. Klaar voor de prik. De sfeer is opgewekt en wat lacherig. Al tijdens de zomervakantie werd heel Nederland moe van het bericht over de nieuwste griep die er aan kwam. H1N1, helemaal uit Mexico. Het grote aftellen kon beginnen en nu is het zover. De hele week zag ik op televisie beelden van huilende kinderen die vastgehouden werden door strenge verpleegkundigen. Gelaten liet ik het over me heen komen. Met mijn laatste inenting in herinnering kwam de geur van marmoleum bij me naar boven, de meetlat aan de muur en de kist met derdehands speelgoed. De wijkzuster liet me blokjes stapelen en op een onbewaakt moment kreeg ik een prik in m’n bovenarm. Woedend was ik. Bij het naar bed gaan keek ik m’n moeder pas weer aan, dit zou me niet meer gebeuren. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
november 18th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, november
‘Zocht je iets speciaals?’ De jonge verkoopster kijkt me vriendelijk aan. ‘Ach ja,’ aarzel ik, ‘iets speciaals…’ Vanochtend stond ik voor mijn kledingkast en heb ik met een armbeweging de hele boel eruit geveegd. Zo, dat ruimde op. Tijd voor wat nieuws, maar wat eigenlijk? Onverbiddelijke consument, dwangmatige spender of troost-shopper; er is altijd wel een reden te bedenken om de winkel in te duiken: feestje, verjaardag of het einde van zes keiharde chemokuren. Vijf maanden kaal-, moe- en misselijkheid. Dat schoonheid van binnen hoort te zitten en niet aan de buitenkant klinkt prachtig maar in de praktijk liggen de zaken bij mij helaas anders. Het is pech hebben voor iedereen met een grote neus, te kleine ogen of de kin een tikkie terug; je zult er mee moeten leven, maar ik ga voor de binnen- en buitenkant. Alhoewel.. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
november 12th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, november
Het is mistig, de autoramen beslaan en ik geef de airco een flinke draai. Alles is nat, de bomen, de bladeren op de grond en de fietsers die stuurs langs de auto laveren. Een doordeweekse dinsdagochtend en er staan welgeteld tien auto’s op de ruime parkeerplaats midden in het bos. Ik ben één van de gelukkigen die in deze druilerige herfstochtend de vochtige boslucht kan inademen, door de zompige sporen van het ruiterpad kan springen terwijl mijn laars zich vastzuigt en pesterig blijft staan in de modder. Onderweg zijn we het plaatsje Tuk gepasseerd, lage hobbyboerderijtjes met nog nèt niet genoeg truttigheid om door westerlingen gekocht te worden en daarbij: welke allochtoon wil er nou in Tuk wonen? Het theehuis is gesloten en de punt van de houten uitkijktoren verdwijnt in de mist. Tijd voor een herstelwandelingetje. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
november 8th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, november
Als je kinderen krijgt ben je voor de rest van je leven bezig met verzorgen en opvoeden. Over dat opvoeden hadden we nog nooit een boek ingekeken, laat staan een langdurige cursus voor gevolgd. Je doet eigenlijk maar wat. Intuïtief. Maar soms bekruipt me de vraag of we het wel op de juiste manier doen. We bedoelen het allemaal wel goed, maar ja, met de beste bedoelingen zijn de grootste oorlogen begonnen, ik bedoel maar. Lees verder
(1) Reactie | RSS Inschrijving
november 5th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, november
‘Mam, ken jij het volkslied?’ ‘Mwah,’ mompel ik, lezend in de ochtendkrant die voor me op tafel ligt, ‘het eerste couplet denk ik. Zo’n beetje..’ Ze schudt haar hoofd, dat had ze al gedacht. Dat volkslied is toch iets om trots op te zijn? Een lied dat ‘ons allemaal bindt’. Ik kijk haar meewarig aan. Het liefste zou ze willen dat iedereen alle vijftien coupletten uit het blote hoofd kent. En het dan elke dag uit volle borst zingen, de voeten stevig op de grond. Volgende week overhoring. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
