Mannenkado

‘Nou, weet je nog wat voor zijn verjaardag?’ Voor de tiende keer staar ik glazig de ruimte in, de mond lichtjes geopend. ‘Neuh, ik vraag er nog wel naar. Je hoort nog van me…’ Dom, dom. Had ik nu maar meteen gezegd: ‘Jongens, ik heb geen flauw benul en trouwens het interesseert me ook geen biet. En dan nog wat: het interesseert hem al helemaal niets.’ Deze man heeft de afgelopen maanden wel voor hetere vuren gestaan. Dat verjaardagsgezemel is dan wel het laatste waar je serieus over wilt nadenken. Vorig jaar was zijn wens om een persoonlijk boek of cd te krijgen. ‘Iets wat jezelf leuk vindt en anderen wilt aanraden.’ Soort introspectief verjaardagskado. En dat leek een leuk plan. Origineel. Maar helaas. Na drie verschillende Grisham’s, een Tom Clancy uit 2006, twee keer ‘De Buren’ van Saskia Noort en een stapel ‘cd’s van de week’ werd de wanhoop bij elk pakje groter. Nee, dat was niet zo’n beste ingeving.
Maar dit jaar? Toch maar even online rondkijken voor de man die nu met veel dingen al zeer gelukkig is. Ha, hier heb ik wat: stuntman voor een dag. Door een glazen ruit donderen, uit een rijdende auto springen of door een brandende hoepel springen. Leven alsof het je laatste dag is. Voel de adrenaline door je aderen gieren. Heerlijk. Het is een mogelijkheid. Of hier, een voor de sportieve man: Airboarden. Ergens in het Brabantse land met een snelheid van 100 km per uur op een highspeed luchtkussen zonder rem rondrazen. Op de foto zie ik de mannen staan. Wijdbeens als Romeinse gladiatoren. ‘De absolute uitdaging voor iedereen die de eentonigheid van het dagelijks leven wil doorbreken.’
Ik scroll verder. Er gaat een wereld voor me open. Zoek je een echt mannenkado? Wat denk je van de beerbelt, Borat mankini of de drinkingroulette. Wat een stompzinnigheid. Het is alsof ik een fopwinkel in het kwadraat opentrek. In dat soort winkels overvalt me altijd een diep gevoel van treurigheid. De bedompte lucht die er hangt tussen de plastic tieten en nepdrollen ontneemt je de adem. Achter de balie staat het grootste chagrijn uit de omgeving. Je wilt weg, maar de deur zit al op slot. Horror.
De tijd dringt, bol.com dan maar. ‘Pil’, het boek van Mike Bodé. Over zijn jarenlange depressie. Dat wordt vast een gezellig feestje.

Stem of voeg toe aan :