Vinexvrouw

Sinds een aantal weken is de term Vinexvrouw geïntroduceerd in de Nederlandse taal. In gedachten keer ik terug naar mijn Vinex-wijk, voor me zie ik ruime lanen met welluidende namen als Spinoza-allee en de Belvedère-laan. Daarnaast oneindig veel speeltuinen geplaveid met meters aan rubbertegels. Veiligheid boven alles. En als je dan onverhoopt toch een buil op het hoofd viel kon je terecht bij het gezondheidscentrum pal om de hoek. Praktisch, bereikbaar: aan alles was gedacht. Jullie? Gaan jullie in die Vinex-wijk wonen? Tweeverdieners, die kiezen voor de rust, ruimte en een betaalbare huurwoning? Het bezoek bekijkt met nauwelijks verhulde afkeer onze woonomgeving. Met een opgelucht gezicht keren ze weer huiswaarts, ‘godzijdank’, zie je ze denken. Vanuit de witte multiplexkeuken hadden wij uitzicht op de Peperbus, de lijndienst naar het centrum en het winkelcentrum in aanbouw. Vanuit ons slaapkamerraam keek ik uit op zes identieke tuintjes. Met zes precies dezelfde schuttinkjes. Een stukje gras voor de kleine, een rij grijze terrastegels en een bouwmarktzandbak met klep. Links woonde mijn depressieve buurvrouw en rechts woonde een keurig gezin, immigranten in spe. Op een gure ochtend vertrokken ze in alle vroegte naar het nieuwe thuisland, ergens in de buurt van de poolcirkel in Canada. Het geluid van de vertrekkende auto galmde nog lang na in de lege straten.
In de zomer hadden we alle dagen het ‘campinggevoel’; de buurman die zijn hoofd boven de schutting stak en met doorrookte stem vroeg: ‘Zeg buurman, biertje?’. De ruzies aan de overkant waar de samenstelling van het gezin per week veranderde. De barbecue met de roosters vol kiloknallers die zonder dat iemand het door had zwart lagen te roosteren. Het schuurtje dat in vlammen op ging vanwege een defecte frituurpan. Het kampioenschap voetbal dat vanaf zes televisietoestellen die in zes achtertuinen waren opgesteld te volgen was…. Als Vinexvrouw had ik gekozen voor de ruimte, het nieuwe en het schone.
Bij vertrek knuffelde de buurt ons, kregen we nog een avondje bbq-en aangeboden en met tranen in mijn ogen verliet ik voorgoed het land van zand, hoop en liefde. Red je het hier dan red je het overal. Proud to be a Vinexvrouw.

Stem of voeg toe aan :