Willemijn

Op de parkeerplaats is het een drukte van belang. Auto’s staan kriskras geparkeerd tussen de bemoste stammen van de eeuwenoude beuken. Met onze schoenen zakken we diep weg in het natte pak bladeren. Heerlijke zondagsrust: een middagje naar het bos. Achter ons wordt met wild gedonder de klep van een paardentrailer losgetrokken. Opengesperde ogen, onrustig gehinnik. In de verte is een jong stel druk bezig een terreinbuggy weer in de goede stand te krijgen. Snel wordt er in de stationwagon een luier verwisseld. Er is geen afvalbak te ontdekken en dus verdwijnt het goedje onderin een vrolijke oilily-luiertas. Welkom jonge ouders. Ik snuif de boslucht op. De geur van fris wasgoed, dennenappeltjes groen. We kiezen de natte-neuzenroute. Leuk voor hond en leuk voor baasje. Onze nieuwe aanwinst mag los en gaat los. Sinds een week hangt bij ons op de koelkastdeur het certificaat ‘puppycursus’. Zit, af, blijf en volg zijn de toverwoorden – die overigens alleen werken met een handvol brokjes… We volgen keurig de bordjes met de pootafdruk. Aan het einde van het pad kom ik een bekende van de puppyschool tegen. Willemijn, met haar flatcoated retriever. Hondje Tjibbe vliegt het beest in verliefde vaart tegemoet. De retriever gaat mee in de wervelwind vol hondenblijdschap. Op haar gekleurde laarsjes trippelt Willemijn over het bospad. Voor de gelegenheid gekleed in een lange regenponcho met bijpassend hoedje. Met hoge uithalen doet ze haar verhaal. Iedereen ligt nog op bed maar Basje moet nog voor een plasje. Ik herinner me haar drie zoontjes die tijdens de les om de vijf minuten aandacht vroegen. En dat terwijl Basje het veld over rende achter elke leuke hond waar een luchtje aan zat. Na een uur kwam de stoom uit haar bruine jagersjasje en verzuchtte ze: ‘en ik wilde niet eens een hond!’. Voor ons ligt een vennetje en Basje neemt een sprong. Op de kant schudt hij zich uit. Een waaier aan modderdruppels glijdt langs de poncho naar beneden. Willemijn snuit haar neus in een keurige zakdoek, neemt een hap lucht en zucht: ‘Misschien moet ik er maar een pup bij nemen, dan wordt alles vast makkelijker…‘

Stem of voeg toe aan :