Flexitariër
augustus 2nd, 2011 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2011‘Weet je eigenlijk wel dat jij een flexitariër bent?, onnozel kijk ik mijn schatje aan. Flexi-wattes? Arier-hoe? Ik kieper het bakje met tofu-gehakt door de pastasaus en roer het spul gedachteloos door elkaar. Koken is mijn hobby, mijn passie. ‘Een flexitariër is iemand die soms vlees of vis eet maar meestal vegetarisch’, doceert hij verder. Ha! Bedenk ik me als ik het gas onder de spaghetti lager draai: Eindelijk klaar met al het gekissebis. Ik eet al jaren geen vlees en soms een stukje vis. En tja, de ham peuter ik ook niet uit de tosti.. De ‘Echte Vegetariërs’ kijken mij dan misprijzend aan. Zo’n goed-weer-type, zie je ze denken. Gemakzuchtig en niet-principieel. Net iemand waar je niets aan hebt. De vleeseters schudden meelijwekkend hun hoofd. Tijdens de jaarlijkse buurt-bbq ligt mijn vegaburger zwart te blakeren tussen de sissende speklappen. Waarom, zie je de carnivoren denken, waarom zo moeilijk? Ik val dus zo’n beetje tussen wal en schip. Als reactie op al die vragen houd ik wijselijk mijn mond. Ik rep niet over zaken als dierenleed, wereldvoedselprobleem en mijn liefde voor de planeet. Flexitariër dus, een vegetariër zonder de wens te bekeren. Een manier van eten die al door mijn grootouders werd bewierookt: niet elke dag vlees of vis eten maar gevarieerd, flexibel zeg maar. Wat staat er vandaag weer op het flexmenu van deze flexibele kokkin? Deze week een verrukulluk ovenschotel van een kruidige linzen moussaka, vooraf een hartig Frans uiensoepje, en om het geheel op te vullen: een snelle tiramisu. Sinds ik het ben die de schort voor heeft is eigenlijk iedereen flexitariër bij ons thuis. Enigszins gedwongen, dat wel en om nog altijd zonder twijfel de liefste moeder op de aarde te zijn bak zo af en toe een biologisch geteelde gehaktbal of sudder ik het mooiste rundvlees van de blije koe tot een boterzachte hachee. Zelf eet ik dan een vegetarische burger, kaasplak of helemaal niets. Mijn vitamine B12 komt echt wel in de juiste hoeveelheid binnen. Geen zorgen; ik heb nog altijd twee rode wangen, ben niet vermoeider dan anderen en eet met smaak mijn bordje leeg. En geen paniek want morgen kan het zo maar weer een flex-dagje zijn!
: 
