Lelietjes-van-dalen

We zijn te vroeg, nog ruim een half uur hebben we uitzicht over het langzaam vol stromende perron. Onze bergschoenen staan brutaal tussen de zaterdagse reizigers. Een klein rugzakje wacht tussen ons in, de wandelroute verscholen achter het plastic. Twintig kilometer mits we de rood-witte paaltjes volgen. Mits. Naast ons staan twee lange jongens met eveneens een rugzak. Dat hoort zo zeker, als je gaat treinen. In hun hand een plattegrond van Amsterdam. Ze praten zachtjes met elkaar, in een taal die ik niet herken. Als ik naar het tegenoverliggende perron kijk zie ik hoe een meisje dicht tegen een jongen aan gaat staan. Ze heeft de perfecte lengte en kijkt naar hem op. Ik voel hoe de verliefdheid op haar neer daalt, loom door de zon die nu al flink aan warmte heeft gewonnen. De jongen kijkt op zijn horloge. Het is tijd. In de verte nadert de sprinter. Een voorbij trippelende groep dames op leeftijd ontneemt mij het zicht. De haren zilvergrijs, de jas donkerblauw en de lippen rood geverfd. Een zware geur van lelietjes van dalen prikkelt mijn neus. De damesclub schaart zich om de rokerspaal. Geroutineerd en synchroon worden de menthol filtersigaretten opgestoken. Ik schrik op van de knarsende remmen van onze trein.
We stappen snel in. Naast ons ploft een groepje jongeren neer. Zonnebrillen in het haar, sneakers aan de voeten en grote weekendtassen vol stinkende was. Het mobieltje van een van de meisjes gaat af. ‘Hee, hoi’, klinkt het flauwtjes. De jongen naast haar kijkt uit het raam. ‘O, hoe bedoel je?’, ontwijkend staart ze het gangpad in. ‘Tja, dat moet je echt zelf weten, weet je…’ Ik zoek in mijn tas naar proviand. ‘Dat heb ik toch gezegd!’ Haar stem neemt in volume toe. Een van de grijze dames stift haar lippen opnieuw. ‘Oke, doei’. Geërgerd legt ze neer. ‘Is er wat? vraagt de jongen voorzichtig. ‘Nee niets’, het meisje haalt haar schouders op, ongemerkt legt hij een arm om haar schouders. Ik zucht, opgelucht, dan breek ik een mueslireep in tweeën. De lucht van lelietjes-van-dalen ontsnapt door het kleine raam naar buiten.

Stem of voeg toe aan :