Barbapapa
januari 9th, 2013 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2012De eerste week vakantie hebben we achter ons. De kerstperikelen keurig doorstaan. Op een paar stressmomentjes na toen de courgettecake niet uit het bakblik wilde en niet veel later de mixer op hol sloeg, was er niets dan gezelligheid. Vol ongeloof kijk ik rond, nog maar een paar dagen en dan is het oudejaarsavond. De avond waar we terugkijken op een jaar van emoties, ervaringen, half uitgevoerde plannen en lang vergeten goede voornemens. Nu de familiebijeenkomsten van kerst achter de rug zijn, brengen we als gezin de rest van het jaar door in een Hans-en-Grietje-huis in Duitsland. Hond mee, een ingewikkeld bordspel mee en allerlei schermen met stekkers mee want driewerf hoera voor de vakantiehuisjes anno 2012: er is wifi. Morgen de spullen inladen. Beddengoed tussen de stoelen. Het kratje met soep, schoonmaakmiddel en borrelnoten onder de klep, de voerbak en het matje voor de hond ernaast. De hond, die na een kwartier rijden al begint te kwijlen en piepen. Als laatste de kinderen. ‘Ik wil sneeuw, anders is het niet leuk!’, wordt er al een hele week geroepen. Zo komt het dat we ondanks het feit dat de terrassen in München al een week lang open zijn vanwege het onverwacht warme weer, wij een gigantische tas meesjouwen met skibroeken, snowboots en handschoenen. Je weet maar nooit. Het kerstcadeau van het jaar ‘de sneeuwbalschep’ ligt al dagen onder de voorstoel. Boeken, tijdschriften, nog meer boeken, nog meer tijdschriften, het gaat allemaal mee. Humeurig loop ik tussen de rugzakjes en weekendtassen rond. Ik verbaas me over zoveel rommel, nodeloze spullen en ballast die meegenomen moet worden naar 2013. Langzaam voel ik me veranderen in een Barbamama die samen met haar barbakinderen en Barbapapa op wereldreis gaat. Gedurende de trip verandert er regelmatig een kind in een fluitketel, paraplu of voetbal. Aan het einde van de reis staan ze voor een afgrond, de weg houdt op. Dan verschijnt Barbapapa en vormt een brug. Voorzichtig rijdt de barbamamabus naar de overkant. Veilig aan de andere kant wachten er weer veel nieuwe verassende avonturen. Met de beste wensen komen we een heel eind. Tot in het nieuwe jaar!