Speciaal

Iedereen vind zijn of haar kind speciaal. We kijken met een paar reuze oogkleppen naar ons kind; hoe het zich beweegt, hoe het praat en hoe het eet. Het liefst de meest ingewikkelde groentes en uitheemse gerechten. ‘ Ach, sushi, ze kunnen er geen genoeg van krijgen!’ Ik krimp in elkaar, de avonden waarop wij met moeite de kinderen wat blaadjes andijvie naar binnen schoffelen zijn lang en onprettig. Onlangs was een goede vriendin uit het Westen op bezoek. Drie schatjes van kinderen. De een speelde viool, de ander deed aan musicalschool en de laatste was geselecteerd voor het talentenclubje van de hockey. Al snel kwam het gesprek op scholen en de keuze voor het vervolgonderwijs. De jongste werd getest, de middelste was getest en allemaal waren ze bovenmatig, nee, fluisterde ze terwijl ze zich vertrouwelijk naar me toe boog: extreem bovenmatig intelligent. Ik keek naar het spul wat intussen tussen onze bankplakkers was geschoven en elk in hun eigen wereld aan het gamen was in een extreem bovenmatig dom computerspelletje. Zoekend naar de kwaliteiten van onze kinders kwam ik snel uit op; leuk kunnen tekenen, ze lezen al aardig op niveau en spelen allemaal een instrument. ‘ ‘Toe, jongens wie wil er een stukje spelen, vinden we zo leuk…’ Verveeld kijkt de oudste me aan. Het kunstje wordt niet gedaan en spijtig slurp ik mijn koffie op. Zou het verschil tussen Haarlem en Nijeveen dan zo groot zijn, vraag ik me hardop af. ‘ Tja, bij ons moet er altijd zo veel, dat is wel eens vermoeiend’. Mijn vriendin zucht en pakt dan nog een koekje. ‘ Er is zoveel leuks en dat wil je ze toch ook niet ontzeggen? ‘ Ik knik en grijp ook naar de koekjes. We kennen elkaar al heel lang, niet van de hockey of van een muziekensemble. Ik kijk nog eens naar onze hangende kinderen. De hoofden bij elkaar gestoken vertonen ze opeens heel veel gelijkenis. Ze mompelen onverstaanbare dingen tegen elkaar, grappen wat en duwen elkaar van de bank en zo wordt het een speciale middag met een paar heel normale kinderen.

Stem of voeg toe aan :