Stijlloos wonen

Met enige regelmaat schuif ik de bank door de woonkamer en plaats stoelen in een nieuwe opstelling. Met als gevolg een onrustige hond, dikke stofwolken en kinderen die blij voetje van de vloer spelen. ‘Bij ons in huis is het niet netjes.’ Geërgerd kijk ik de jongste aan. Met moeite legt ze uit dat het anders is bij anderen. ‘Ja hoor, nou dat weer ‘, mopper ik ongeduldig. In ons allegaartje van meubels bevinden zich twee nieuw aangeschafte stoelen. Weliswaar vijftien jaar geleden, maar toch. De rest van de inrichting bestaat uit een kleed van oma, de oude kast van opoe, vier stoelen van de kringloop en een nikszeggende bank uit de opruiming van tien jaar geleden van een Zweedse meubelgigant. En dat allemaal tussen volgestouwde boekenkasten met boeken, knutselwerkjes en andere goed bedoelde rotzooi. Het is tijd voor een nieuwe bank heb ik besloten. De oude is enkel nog geschikt om in horizontale stand naar de televisie te kijken en zelfs dan kom je krakend en piepend overeind. In de showroom van het ‘design wooncenter’ laat ik me in elke bank zakken. De een te laag, de ander te hoog, te harig of te stijf. En bovendien te duur. En te saai. Ik mis het unieke ontwerp. In de toonzaal staan honderd identieke banken. Type Loungemodelletje, met een poef eraan vast en allemaal in het zwart of antraciet. Wat is er gebeurd met de creativiteit van de meubelmaker? Überhaupt met de creativiteit in de Nederlandse huiskamer? De hand van Jan des Bouvrie heeft alle expressie er zo’n beetje uitgewrongen. Voor het raam van de gemiddelde Nederlander staan twee identieke potten met een koppeltje planten die geen water behoeven. Daarnaast een massieve kandelaar, liefst twee voor het evenwicht in het aangezicht. Een overgestyleerd woonhuis is het resultaat. Wordt hier wel geleefd vraag ik me af. Waar zijn de beduimelde boeken en tijdschriften, de bak met lego en de uit de kluiten gegroeide Ficus benjamina? Ik weet het goed gemaakt. Ik hijs me omhoog uit de strakke design bank en kies bij de afdeling woonaccessoires een doekje voor over de bank, een grand foulard. Vanzelfsprekend met een kleurtje dat we nog niet hebben, en opeens voel ik me een stuk gelukkiger.

Stem of voeg toe aan :