Strakke bak

Jaren geleden deed ik een moeizame poging mijn rijbewijs in Praag te halen. Na de zoveelste ingreep schreeuwde mijn Tsjechische rijschoolleraar : ‘No, no you do it all wrong!!’, waarbij hij de rokende Skoda midden op het Wenceslasplein stil zette. Met gierende remmen stopte een tram vlak achter ons. Mijn hart bonkte in mijn keel en trillend gespte ik mijn riem los en stapte uit. Nooit meer les, dacht ik toen opgelucht. Eenmaal terug in Nederland was ik die gedachte alweer vergeten. Samen met mijn Surinaamse rijschoolleraar cruiste ik in de zwarte Volkswagen Golf over de Maasboulevard van Rotterdam, raampje open en armpje eruit. Veertig lessen later heb ik het roze papiertje in mijn bezit en warempel: autorijden wordt opeens leuk. Zorgeloos meezingend met een paar stokoude cd’s, een zak Engelse drop binnen handbereik: mijn auto hoort bij mij. Het merk is niet belangrijk, nee het gevoel is het enige dat telt. Zo kenmerkt mijn eerste auto, de 205, het tijdperk van single en sexy. Daarna de Volvo voor meer degelijkheid en ruimte voor kinderzitjes, de Audi toen alles nog goud was, de Renault voor een ietwat intelligentere uitstraling. Allemaal marketing. Sinds kort rijden we met een Hybride. Zo’n elektrisch autootje?De reacties zijn niet uit de lucht. Zo’n kleine stadse trolley? Ja, ik waardeer het milieu, spaar mijn portemonnee en soms wil je wel eens wat anders. Smalend kijkt mijn broer mij aan. ‘Grote onzin, die auto is nog vervuilender dan mijn Zweedse diesel’, schampert hij. Onaangenaam getroffen, houd ik prompt mijn mond. Als ik naar buiten kijk zie ik een keurige auto staan, maar helaas: met een milieukeurmerk. Wanneer wordt zoiets nou een strakke bak? Ik overweeg nieuwe velgen, een open dak, een vette kleur… Hybride is ‘van-alles-wat’, doorsnee dus, met een zuinige kijk op het leven. Met die wetenschap kan ik niet veel. Ik druk het raampje naar beneden en schuif een zonnebril in het haar. Op mijn gezicht een aller-charmantste lach; niet de auto maakt de bak strak, maar de persoon die er in zit! Even later zoef ik stilletjes de straat uit. Bewonderend nagestaard door oude diesels.

Stem of voeg toe aan :