Belangstelling

Er zijn goede dagen en mindere dagen. Gisteren had ik zo’n slechte dag. Een dag waarop je, struikelend over het krukje dat al eeuwen in de gang staat, je afvraagt ‘Waarom ik?’. Een domme vraag vooral ook omdat er geen antwoord is. Een mens valt niets te verwijten. Ook niet als je elke dag een pakje sigaretten rookte, je volpropte met HEMA worsten of urenlang in je nakie in de verschroeiende zon in Zuid Spanje hebt doorgebracht. Kanker overvalt je en daar moet je het maar mee doen. Daarbij komt dat ik de worsten van de HEMA sinds mijn achtste levensjaar al niet meer eet en van de zon alleen maar akelige sproeten krijg. Roken was een puberale uitspatting. Enfin, vandaag dus weer een goede dag. Een dag dat ik geniet van het uitje naar de markt, bloemen kopen, verse nootjes en misschien wel een lekker harinkje. Bij de kraam van de bruine bollen word ik staande gehouden door een vriendelijke, betrokken dorpsgenoot. Na de gebruikelijke gebabbel komt het onderwerp al gauw op mijn welzijn. ‘Hoe voel je je?’ Ik haal eens diep adem en vertel in een paar korte zinnen de ‘story of my life’. Het is een vraag die vaak gevolgd door de opmerking ‘Je zal het wel vaak moeten vertellen, maar als je niet wilt… ‘ Of nog eentje: ‘Als ik iets voor je kan doen…’ Wanneer de vrager wil weten ‘Waar het allemaal zit’ en er een gezicht bij trekt waar de honger naar sensatie van afdruipt dan laat ik het gesprek snel eindigen. In mijn hoofd heb ik nog een meterslange klusjeslijst maar het zal er toch op neer komen dat die ik die wc’s zelf zal moeten boenen, het rozenperk zelf onkruid vrij maak en ook mijn eigen kinderen zelf een leuke vakantie kan bieden. Niet altijd met plezier maar wel dankbaar dat ik het nog zelf kan doen. Overigens fijn dat het allemaal aangeboden wordt en boven alles: bedankt voor de belangstelling!

Stem of voeg toe aan :