Vakantieplek

Wanneer we het kronkelige paadje richting de camping nemen voel ik de spanning in mijn lichaam groeien. De kinderen hangen al uit de raampjes en roepen de ezels die onverstoorbaar de droge grond afgrazen. Het huisje waar we al jaren komen ligt rustig op ons te wachten. De grote lindeboom werpt een grote schaduw over het veld waar de cicaden een enorm kabaal maken. We zetten de auto onderaan het pad neer. Met de motor uit horen we het suizen van de wind en voelen we hoe de zon prikt op onze nog witte lichamen. In de verte het gespetter en geplons van het zwembad. Met de voeten net buiten de auto wordt er al geroepen om een verkoelende duik. Knorrig roepen wij terug dat eerst de spullen uit de auto moeten en ze dan kunnen gaan. Onwennig sta ik tussen de volle tassen met badhanddoeken en keukenspullen. We zijn er, alsof we iets behaald hebben, een overwinning. In januari hadden we niet gedacht nog een zomer met elkaar in een vakantieomgeving door te brengen. En toch staan we er. Net alsof er niets aan de hand is, gaat het door me heen. Wanneer ik de volgende dag onder de lindeboom die al vele jaren bescherming heeft geboden, uitkijk over de vallei besef ik een klein onderdeel te zijn van een groter geheel. De lucht boven mij is oneindig blauw en de grond onder mijn voeten warmt snel op. Het liefst zou ik nu in het veld voor ons huisje willen gaan liggen. Het gezicht naar boven gekeerd, de harde grond onder mij. Alsof ik naar boven wordt gezogen, een zacht deinend gevoel. Ik waan me in een klein houten roeibootje. De golven klotsen tegen de rand van de boot, er is geen wolkje te zien, zo kunnen we dagen, weken misschien wel jaren verder dobberen. Kleine koude druppels vallen plotseling op mijn gezicht, ik open mijn ogen. Met een verschoten badhanddoek om zich heen staat een van de kinderen voor mij ‘Kom je zwemmen, het is heerlijk’. Ik aarzel niet en schiet mijn slippers aan. Met een rieten hoed , een boek en een nat kind aan de hand loop ik het pad op richting het zwembad

Stem of voeg toe aan :