Het begin

Tweede kerstdag om zeven uur werden we gewekt met de gedachte ‘de zon op te zien gaan op het stilste plekje van Nederland’. Het gemopper hield de vaart er in, we trokken snel alle thermokleding aan en met een stuk kerstbrood in de hand vertrokken we richting heide. Het was schemer en heel zacht oranje licht was al zichtbaar vanachter een paar vliegdennen. De mistbank trok helaas zijn eigen route en meer was er voorlopig niet zichtbaar. Behalve zes figuurtjes op een grote, verlate vlakte waar al tere ijswebben zich tussen de graspollen hadden geweven. Bij een wit uitgeslagen bankje draaiden we nog eens om en daar, tussen de flarden, zagen we heel aarzelend een bol warm draaien. De lucht kleurde zacht en met open mond zagen we hoe de dag begon, de aarde zich warmde en het om ons heen licht werd. En dat ging al duizenden jaren zo en al duizenden jaren lang hebben mensen hier vol verwondering naar staan kijken. Het wonder van het begin, warmte en leven dat aanvangt. Zonder warmte geen leven, zonder leven geen begin en zonder begin geen einde. Dit soort natuurverschijnselen hebben een bijna metafysische betekenis voor ons. Of zijn onze ogen opeens geopend voor de wonderen van de natuur? Het antwoord lijkt me niet van betekenis want het is zoals het is. Het is ons gelukt, de zon te zien op komen op een mooi plekje. En het is ons gelukt dit met zijn zessen te zien, de ogen in dezelfde richting, de neuzen rood en de wangen stijf van de kou. Zes mensen op de hei op zoek naar een ervaring van pril, kwetsbaar begin. Als een oermens voel ik me heel klein kijkend in de ruimte. Verwonderd wat zich elke dag laat gebeuren, zonder regel of dwang. Wat ik ook doe, morgen is er weer een moment. Of ik er ben of niet. Ook zonder mij gaat de dag beginnen. Kijken we naar het oosten dan zien we hoe de warme zon zich door de mistflarden wringt en het donker verjaagt. De dag mag weer beginnen. Van bovenaf zijn we klein en kwetsbaar maar met de ervaring van het begin van een nieuwe dag zoveel wijzer. Over de krakende grond lopen we met zekere passen naar huis.

Stem of voeg toe aan :