Fantastic Life

Kompas

april 10th, 2014 | RSS Feeds | Geplaatst in: columns 2014

Heel vaak dringt de gedachte aan me op:’ hoe nu verder?’ Een leven zoals het was is voorbij, voor ons allemaal. Als je eenmaal geconfronteerd wordt met de eindigheid van het leven is niets meer hetzelfde. Een veranderende werkelijkheid die de nodige aanpassingen kost. En misschien ga ik ook nog heel lang verder. Niemand die het weet en wellicht is dat ook wel prettig, niet alles te weten. We gaan niet iedere verjaardag vieren als de laatste, de tuin klaar maken voor een laatste seizoen en de groezelig muur in de keuken een laatste kleurtje geven. Maar hoe beleef ik dan mijn dagen? Het doel van de dagen is deze zo prettig mogelijk met elkaar door te brengen. Het gezin en alles daar omheen staat centraal. Naast de bezoekjes aan de fysiotherapeut, oncologie en de sportschool, zijn mijn dagen gevuld. Ik heb mezelf ontslagen van veel ‘moeten’ en kies nu voor ‘willen’. Na jaren ben ik weer aan het tekenen en maak de vreselijkste groene schilderijen met heel veel ontspanning. Ik ontdek hoe lastig het is om een goede okerkleur te mengen en worstel me door een oud studieboek. Een volgende cursus keramiek is al vastgelegd. De dagen razen voorbij. Dan zit ik stil op een stoel buiten op het gras en wordt ik overvallen door een gevoel van zinloosheid. De klussen gedaan, de momenten beleeft en waar sta ik nu in de wereld? Om me heen de voorjaarslucht, de takken die uitlopen en vogels zoeken een plekje tussen de bladeren. Wat ik ook zou willen, ik ben slechts een klein onderdeel van een oneindig groter geheel. Niet bij machte ook maar iets te betekenen. De bollen die ik nu in de grond stop steken volgend jaar weer hun stengels in de lucht. Wie zal het zien? Na een aantal dagen verschrompelen ze en verdwijnen dan langzaam in de zwarte grond. De natuur laat zich niet leiden maar heeft een innerlijke kompas voor wat gaat gebeuren. Nu niets meer moet maar veel nog kan zal ik beter luisteren naar de richting die de natuur aangeeft. Ik hoef niet langer na te denken over doel, resultaat en zin. Er bestaat geen antwoord maar wel een richting en die ga ik in waarbij ik gebruik maak van mijn pas ontdekte kompas.

Stem of voeg toe aanUitleg over het gebruik van deze icons :  Plaatsen/stemmen op NUjij Plaatsen/stemmen op eKudos Plaatsen/stemmen op MSN Reporter Plaatsen/stemmen op Digg Toevoegen aan Symbaloo Stumble it! Voeg dit artikel toe aan Del.icio.us Voeg toe aan je Google bladwijzers Abonneer je op de RSS-feed van deze site
Reactie van marijke berensen:

Die bollen komen uit Miek en of jij ze zult zien weet ik niet, ik hoop van wel en anders genieten je kinderen ervan en die zeggen dan, die heeft mama gepoot, kijk eens hoe mooi ze zijn, net als mama. Geniet van alle mooie dingen om je heen Miek, dat voedt de natuur en jezelf, liefs van hier