tropische verrassing

Tegenover mij zitten twee dames, het haar verborgen onder een zwarte hoofddoek, modieuze schoudertassen en een vleug blush op de wangen. Het gesprek gaat op gedempte toon in half Nederland en half Arabisch. In de grijze, lange wachtkamer van het ziekhuis zijn het twee tropische, gekleurde vogeltjes die elkaar bijpraten over de afgelopen week. Ik kijk naar de zwarte doek en de sjaal met prints die erom heen is gedrapeerd. Waarom staat mij zoiets nou niet? Maar voordat ik mijn korte grijze krullen verberg onder zo’n flamboyante sjaal is er meer nodig. Met veel gezucht komt er een echtpaar aan, zij in de rolstoel met infuusstang en hij met een klein overnachtingkoffertje. Beide hebben dezelfde gekwelde blik in hun ogen. Beide dezelfde fletse kleur van broek en overjas. In 2009 schreef ik dat het voor mij vanaf september altijd Prinsjesdag zou zijn. Ik had de hoedjes al klaar liggen om op te zetten. Toen ik een jaar geleden voor de tweede keer mijn haar ging verliezen besloot ik direct voor een haarwerk. Geen getwijfel meer en elke ochtend trek ik het ding strak over een zacht konijnenvelletje. Gelukkig gaat de natuur zijn gang en heb ik al weer wat haar. Opgelucht dat het toch nog is gaan groeien kwel ik mezelf opnieuw met de vraag: wanneer doe ik hem af. Ik blijf van mening dat zo’n extreem kapsel alleen een frêle schotse zangeres mooi staat of een topmodel afkomstig uit Somalië. Ik ben geen van dat alles. Helaas. ‘s Avonds krab ik de haren uit mijn nek, verbaas ik me dat het juist daar harder groeit dan bij de haargrens.
De verpleegkundige haalt mij op om het infuus te prikken. Ik laat de kwetterende vogels en de grijze mopperaars achter. Wanneer ik een half uur later buiten sta zie ik een lege rij stoelen. Boven bij de chemo afdeling zie ik mijn Marokkaanse deelgenote in een van de stoelen. Een tropische kleur in een verder grauwe omgeving. De vraag duikelt weer even door mijn hoofd. Ik wrijf de haren uit mijn ogen en besluit op zoek te gaan in de kledingkast naar tropische verrassingen. Een beetje kleur bekennen kan nooit kwaad!

Stem of voeg toe aan :