Een zinvol bestaan

Het waait hard als het eerste bezoek binnen valt, nat van de late herfst die zich opeens in de lente laat gelden. Twee verjaardagen op één dag, wat een feest! Vol enthousiasme worden de voetbalsokken uitgepakt, de kleurpotloden en luchtjes van Esprit en Versace. De feestnummers stralen. Wie had dit kunnen vermoeden, 46 en 12 jaar geleden. Dat we samen met vrienden in onze warme huiskamer de taart zouden aansnijden. Ik voel me als een van hen, jarig en vol verwachting. Wat gaat er komende maanden gebeuren? Verjaardagen worden gevierd en beleefd. Ik ben zo vreselijk benieuwd naar het hoe, wanneer en waarom van de komende tijd. Lukt het zomerbaantje, hoe valt het eerste wijntje, komt er nog een brommer in de schuur, wie van de grootouders krijgt de eerste ongemakken, hoe gaan we dat regelen en wat wordt de laatste fase? Wat laat je achter en wat gaat er verder?
Wat de toekomst brengt zal ik niet weten. Nooit. Daarin ben ik geen uitzondering. Waar ik ben is de dood niet en waar de dood is ben ik niet. Dat heb ik gepikt van een oude wijze man. De vraag of leven betekenisvol houdt me wel vaak bezig. Ik leef tenslotte nog steeds en zinvol is het zeker. Zolang ik er ben kan ik me richten op het begeleiden van vier prachtige opgroeiende kinderen. Het samenzijn met een intelligente en bovenal lieve partner. Ik breng ook veel tijd door met mijn ouders, vrienden en omgeving in de hoop dat ik nog altijd hen tot steun kan zijn. Tussendoor besteed ik mijn tijd aan muziek en lezen. Het creëren van kunst, liefst samen met een dochter, geeft me veel voldoening. Zingeving. Voor mij en de mensen om mij heen. De regel die geldt voor al mijn activiteiten is duidelijk, is het zinvol dan mag het. Is het niet zinvol laat het dan maar liggen of liever nog: ruim het op! Graag in die doos waar ook de overbodige regeltjes in zitten en jalousie en afgunst, en ongeduld en onverdraagzaamheid. Laat het bestaan alsjeblieft zinvol zijn.

Stem of voeg toe aan :