Fantastic Life

Witte stilte

december 31st, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, december

Het is nog vroeg als ik wakker in mijn bed lig. Buiten is het donker. Het is slechts een paar dagen en dan vieren we samen Kerstmis, het feest van het licht. Ik tast naar het knopje van het bedlampje en tuur naar de verlichte cijfers van de radio. Te vroeg om er uit te gaan maar de warmte van het bed kan me niet in slaap krijgen. Het bittere besef van de werkelijkheid dringt zich aan me op. Een paar straten verderop zullen de lampen nu ook zijn aangegaan en worden er voorbereidingen getroffen voor een definitief afscheid. De dekens drukken zwaar op mijn borst. Heel stil blijf ik liggen. Met mijn ogen dicht probeer ik in het donker mijn gedachten te ordenen en mijn gevoelens te sussen. Wat ik ook probeer, ik blijf haar gezicht voor me zien, haar stem horen en haar gebaren nauwgezet volgen. Ik wil niets missen. Zomaar, een paar dagen voor Kerst, voor de dag goed en wel begonnen was verdween ze uit ons leven. De achterblijvers achterlatend, ontredderd en verward. Mensen worden gebeld, afspraken gemaakt en beslissingen genomen. Ik kan niet langer blijven liggen. Zonder geluid kleed ik me aan en ga de trap af. De envelop ligt klaar op tafel. De kaart met de veel moeite geschreven woorden. Woorden die zo dun lijken bij zo’n groot verdriet.
Bevoorrecht om als eerste sporen te maken in een nieuwe wereld knerpt de sneeuw onder mijn schoenen. De straat wordt verlicht door de lantaarn die van grote hoogte schijnt. De witte envelop klem ik stijf in mijn hand, bang om hem te verliezen in de verse sneeuw. Mijn teken van meeleven aan de familie. Van een afstand kijk ik naar het huis. Zacht licht schijnt door de gesloten gordijnen. Ik nader de brievenbus en licht de klep op. De kerstkrans op de deur schommelt rustig heen en weer. Als ik de hoek om loop gaat de straatverlichting uit. Vanuit de huizen schijnen kerstboomlichtjes hun warme gloed door de ramen naar buiten. Een nieuwe dag breekt aan. Ik neem het voetpad richting de weilanden, achtervolgd door een lang spoor van voetstappen. Er is voorgoed iets veranderd.

Stem of voeg toe aanUitleg over het gebruik van deze icons :  Plaatsen/stemmen op NUjij Plaatsen/stemmen op eKudos Plaatsen/stemmen op MSN Reporter Plaatsen/stemmen op Digg Toevoegen aan Symbaloo Stumble it! Voeg dit artikel toe aan Del.icio.us Voeg toe aan je Google bladwijzers Abonneer je op de RSS-feed van deze site
Due to some reason, comments on this entry has been disabled.