De eerste kuur

Na vijf weken van onderzoek en tegenslag mocht ik me melden bij de chemoafdeling in Meppel. Bekende gezichten bij de verpleging en daardoor ook iets van teleurstelling, niemand ziet je hier graag terug komen! Ik laat me moedig prikken door de verpleegkundige die het prima doet. Geen port- a- cath voorlopig zolang dit goed gaat. Scheelt weer een ingreep en hoe minder gedoe hoe beter. Ik moet lang ter controle blijven, vier en half uur. Omringd door verschillende spulletjes: ipad, ipod en boek kom ik de middag wel door. Na een uur vertrekt de eerste patiente, een vrouw van begin veertig met borstkanker. Ze is voor het laatst. Wanneer ze naar mijn verhaal vraagt twijfel ik. Het is zo confrontered voor haar. De angst is nu al voelbaar bij haar. Toch nemen we fijn afscheid van elkaar. Lotgenoten, allebei aan het worstelen met hun eigen emoties. Om half vijf wordt ik opgehaald door Henri, Kyra en Anatal. Ietsje schoorvoetend lopen ze de afdeling op, enge stoelen in een lege ruimte met alleen hun moeder. Die ook nog eens een drukverbandje van het infuus heeft, stelt niets voor maar voor kinderen…Nu naar huis en kijken wat het gaat doen.

Stem of voeg toe aan :