Derde kuur

Vandaag de derde kuur. Kuur klinkt zo gezellig: sapjes, vasten, reinigen, beter worden… Helaas toch wel wat anders, de hele dag aan het infuus in een bedje met een boekje. Het is nu eenmaal niet anders. Gisteren het kinderfeestje van Anatal gevierd, alweer tien jaar. Ze wilde naar de klimmuur. En daar ging ze tot bovenaan. Dapper ding. Rustig de weg aan het zoeken tussen de gekleurde greepjes, en steeds een stukje hoger. Het doel werd bereikt maar de weg er naartoe vond ik prachtig. ’s Ochtends wist ik de internist te overtuigen dat het met de blaren op mijn voeten best mee viel en dat de chemo wel door kon gaan. ’s Avonds lag ik met allerlei pleisters, betadine en rode voetzolen op de bank. Ik strompel door het huis, van bank naar stoel en weer terug. Alle schoenen gepast maar alles doet me pijn. Een paar oude gympjes hebben de zachtheid test doorstaan, dan maar zo. Voor iemand die een schoenentic is dit wel even slikken. Ondanks die ongemakken willen we onze tijd zo goed mogelijk besteden. Tijd overwinnen betekent dat er niet is dan nu en ruimte overwinnen betekent dat er niets is dan hier. Het hier en nu blijft over, en daar valt nog veel te beleven.

Stem of voeg toe aan :