kinderlogica
juli 3rd, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Krabbels over kankerHoe vertel je kinderen dat je ziek gaat worden? Wij deden het tijdens het eten, voor het toetje. Ze wisten alle vier dat ik weer naar het ziekenhuis was geweest en dit keer samen met papa. Dat was nog nooit eerder gebeurd en daarom moest er wel iets heel speciaals aan de hand zijn. Een keertje diep ademhalen en toen hebben we uitgelegd dat er hele kleine deeltjes in mama’s borst zitten die zorgen dat de borst ziek wordt. Als ik er niets aan zou doen ik zelf ook ziek zou gaan worden. Pats-boem, dat was het. Geen moeilijke dingen. Kanker werd opeens kinderlijk eenvoudig om uit te leggen.Maar beseffen deden wij het nog niet eens. Het waarom konden we niet uitleggen, het hoe was nog niet duidelijk maar het ‘wat en waar’ was helder. De jongste huppelde rond de eettafel in haar bemorste balletpakje: ‘Borst weg… nou dan groeit ‘ie toch wel weer aan…?’ Haar oudere zusje greep wanhopig naar de bobbels onder m’n shirt: ‘Mama, een borst weg kan echt niet hoor! Dat is wel heel grappig…’. De oudste keek bedenkelijk. Geen vakantie, maar dan toch wel weg met de herfstvakantie? Of skiën in de kerstvakantie? Bij de gedachte aan sneeuw en ski’s klaarde haar gezicht weer op. De denker van het viertal was stil van alles en tuurde in de yoghurt.
Nog geen week later is het veel duidelijker en concreter geworden. Ik ben alweer drie keer in het ziekenhuis geweest en de datum van de amputatie staat geprikt. De hele dag gieren de zenuwen door mijn lijf terwijl ik de dagen in de agenda wegstreep. De vakantie is bij onze eerstgeborene niet meer ter sprake gekomen. ‘s Avonds bij het naar bed gaan vroeg ze me: ‘Volgend jaar is het allemaal weer anders hè?!’ Ja lieverd, volgend jaar is het allemaal anders. Met een dikke keel liep ik de trap af naar beneden.
: 
die dikke keel blijft…en dat komt omdat wij het vermogen van die kinderlogica niet meer hebben…
je weet wat wij allemaal meegemaakt hebben, enige wat ik kan zeggen is…hou het op hun level, eerlijk open en helder, en zeg het ook als je het even niet meer weet…
en remember…kinderlogica is kort en en op ander emotioneel niveau als de onze…en binnen 5 min is playmobile zomaar belangrijker dan jouw verhaal…ook dat is kinderlogica!
maar…ze denken wel en ik hoop voor je dat ze vragen,en dat je samen kan praten!!!
opvoeden is al moeilijk genoeg, en dan dit er ook nog bij, ik wens jullie alle kracht en liefde!!!
warme groet!