Verjaardag

Gisteren vertrokken we met een volle auto richting de verjaardag van mijn moeder. Alweer vijfenzeventig jaar, een actieve vrouw met drie kinderen en acht kleinkinderen. Ik weet zeker dat ze heel vaak naar de verzameling foto’s aan de muur kijkt en dankbaar is voor wat het leven haar gegeven heeft. Sinds een jaar zit daar een barst in. Wanneer je kind ziek wordt, lijd je zelf een stukje mee. Je kunt minder onbevangen genieten en bent je zoveel meer bewust van de eindigheid van alle dingen. Dat is helemaal zo wanneer het kind op hele jonge leeftijd komt te overlijden. Als ouders zul je het leven weer oppakken maar er is altijd een rauw plekje in je hart dat het verlies heeft veroorzaakt. Het doet me verdriet te zien en te voelen dat de ziekte en mijn verloren toekomst mijn ouders zo aangrijpt. We hadden het zo anders bedacht. En waarom ook niet? Ik heb geleefd, genoten en geleden. Een vol leven. Nu zullen we het moeten doen met onze herinneringen en de korte tijd die nog voor ons ligt. De verjaardag werd een gezellig samenzijn, een moment om te bewaren. De taart smaakte overigens heerlijk!

Stem of voeg toe aan :