Terug van weggeweest

Na drie heerlijke weken vakantie met elkaar zijn we weer terug in ons huis aan de dorpsstraat. Terwijl de thermometer nog altijd boven de twintig graden staat en de kinderen nog vrij zijn staat alles nog in de vakantiemodus. Bijna alles want de negende kuur is intussen ook weer binnen gedruppeld. De herceptin samen met de xeloda geeft me hopelijk weer een goede duw naar de veilige kant. Over een paar weken weten we of het nog altijd effectief is. Intussen ga ik door met leven. Naast het zorgen voor een goede conditie en meer spieropbouw probeer ik opnieuw de rust te vinden mijn plek te vinden in de wereld waar alles door draait. Ik prijs mezelf gelukkig met de warmte van mijn familie die zo graag willen zorgen en luisteren naar alles wat er gebeurd met ons. De vraag ‘wat als’ steekt nog regelmatig de kop op, hardnekkig probeer ik die terzijde te schuiven; geen optie dus geen energie insteken! Over een week kruip ik ook weer in mijn gedachten om ze om te zetten in een nieuwe column. Ik kan niet wachten…

Stem of voeg toe aan :