Vertrouwen

Er zijn inmiddels weer twee hectische weken voorbij gegaan. De uitslagen van de onderzoeken hebben we geevalueerd en er is in nieuwe behandelvoorstel. Uit de scans blijkt dat de kwaardaardige cellen zich rustig houden, ze zijn er nog wel maar niet actief. Ik stel het me zo voor dat ze ‘slapende’ zijn, murw van de chemo en therapie. In overleg met de artsen is nu besloten met de chemo te stoppen. Xeloda gaat weer terug op de plank, hopelijk voor lange tijd. Mocht ik het in de toekomst weer nodig hebben kan ik het weer gebruiken. De herceptin blijft, voor eeuwig. Het is even wennen, niet meer slikken en een strak inname schema naleven. Ondanks de blijdschap van het stabiel blijven duikt toch ook steeds weer die onzekerheid op. Ik zal op zoek moeten naar rust en vertrouwen, een nieuw evenwicht. Elke dag werk ik weer aan een nieuw vooruitzicht; ik sport, schrijf en plak en knip er met veel plezier op los. Er is veel veranderd en toch weer niet, een mooier leven kan ik me niet voorstellen!

Stem of voeg toe aan :