Wanneer je leven flink opgeschud wordt, komt de rust als een lang verwachtte belofte. Op dat soort momenten krijg ik heel veel zin om op te ruimen. De kasten leeg te maken, de gordijnen van de rails te halen en de stoep te vegen. Gelukkig hebben we daar allebei last van en zo gebeurt het dat we systematisch door het huis lopen om de boel te reorganiseren. Lees verder
Geen Reacties | RSS InschrijvingDe hele huis is nog in rust. Zonder te aarzelen dit keer zet ik de benen buiten bed. Even een rilling, slaapmuts snel op, en dan richting mijn ‘werkkamer’. Sinds een paar dagen heb ik er weer een kuur bij. De grote schoenendoos zit vol doosjes met strips en potjes met felgekleurde etiketten. Als een gifmengster pak ik mijn bakje erbij en vul de reservoirs. Eerst een cracker, dan het maagdrankje met chemische peppermuntsmaak, dan de paracetamol en dan de dexamethason. Dan twee uur wachten en dan vijf enorme pillen. Als kind kon ik nog geen verpulverd aspirientje weg krijgen en nu sla ik alles met glans achterover. Lees verder
(1) Reactie | RSS InschrijvingHet is nog donker wanneer ik wakker word. Ik buig me over mijn knorrende wederhelft heen en zie dat het 04.30 is. Verdorie, weer niet gelukt. Even twijfel ik nog maar dan besluit ik om de wc op te zoeken. Terug in bed, draai me nog eens om en dan gebeurt het. Mijn wereld van gedachten eist haar aandacht. Een studentenkamer, in de mooiste stad van het Noorden. Na veel gedraai en gelach eindelijk een eerste etentje met hem, bij mij op een bijzonder gammel balkon. Met goedkope wijn en veel chocolade toe. Een romantische plek, mos op het vergane hout en onkruid groeit uit de regenpijp. Wat kan het leven mooi zijn als je twintig bent. Lees verder
(2) Reacties | RSS Inschrijving