juli 28th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, juli
In een druk gezinsleven moet er af en toe, en liefst vaker dan dat, tijd en ruimte worden gemaakt voor een avondje ‘met z’n tweetjes’. Dat klinkt romantisch en zo moet het ook zijn. Als je dat niet zou doen dan zit je voor je het weet, elke avond onderuitgezakt zappend op de bank en ben je bij het 8-uur journaal al door je gespreksonderwerpen heen. De angst van elk happy koppel. Er zijn stellen die steevast met andere stellen uitgaan. Kan ook, maar ook dan kun je na eindeloos geklets over de meest spannende vakanties op een dood punt aankomen. Vooral als jezelf elk jaar niet verder komt dan de Dordogne. Nee, dan wij. Wij pakken een paar keer per maand de auto en belanden dan meestal in eenvoudige restaurants, zonder tafellinnen maar wel met een fris kleedje. We houden van de begrijpelijke gerechten, betaalbare huiswijn en een frisgetapt biertje. Ik houd gewoonlijk niet van reserveren, in mijn ogen hetzelfde als ruim van tevoren weten wat je op je verjaardag krijgt, maar om niet, zoals een vorige keer, aan een tafeltje naast het toilet terecht te komen, belden we één van onze favoriete etablissementen en verkregen het tafeltje met uitzicht op de sfeervol verlichte binnentuin. Tijd voor onze relatie-update… Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
juli 15th, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Columns 2009, juli
De regen waaiert buien vol natte strepen door de tuin, de ramen zijn bezaaid met dikke druppels. De week vol zon heeft kleine velletjes op mijn schouders achtergelaten en na elke douchebeurt wrijf ik de dunne rolletjes weg. Nieuwe roze huid verschijnt alsof er niets is gebeurd. Binnen zit aan de grote tafel de jongste van het stel te tekenen. Het wordt een schatkaart. In onze tuin bevinden zich bergen met sneeuw op de toppen en een diepe zee met een haven waar alleen de beste schippers kunnen aanmeren. Een zucht. Het potlood ligt slapjes in de kleine hand. Nog een zucht, een harde kras en dan het geluid van scheurend papier. Klaaglijk klinkt het: ‘Mam…, ik weet niet wat ik moet doen…’. Lees verder
Geen Reacties | RSS Inschrijving
juli 3rd, 2009 | RSS Feeds | Geplaatst in: Krabbels over kanker
Hoe vertel je kinderen dat je ziek gaat worden? Wij deden het tijdens het eten, voor het toetje. Ze wisten alle vier dat ik weer naar het ziekenhuis was geweest en dit keer samen met papa. Dat was nog nooit eerder gebeurd en daarom moest er wel iets heel speciaals aan de hand zijn. Een keertje diep ademhalen en toen hebben we uitgelegd dat er hele kleine deeltjes in mama’s borst zitten die zorgen dat de borst ziek wordt. Als ik er niets aan zou doen ik zelf ook ziek zou gaan worden. Pats-boem, dat was het. Geen moeilijke dingen. Kanker werd opeens kinderlijk eenvoudig om uit te leggen. Lees verder
(2) Reacties | RSS Inschrijving
